UL. DŁUGA 38/40

PAŁAC „POD CZTEREMA WIATRAMI” (STANISŁAWA KLEINPOLDTA – MAŁOPOLSKIEGO) WRAZ Z KAMIENICĄ PIOTRA TEPPERA

 Pałac powstał już w latach 1676-1685 według projektu Tylmana z Gameren. Wśród kolejnych właścicieli pałacu był również biskup warmiński, Andrzej Chryzostom Załuski. Mieszkał tu Stanisław Kostka Załuski (biskup płocki) oraz Michał Kazimierz Radziwiłł (hetman wielki litewski).  Częsta zmiana właścicieli sprawiła, że przez pewien czas był w rękach kupca Piotra Teppera (który wystawił sąsiednią kamienicę), później zaś mieszkał tu drezneński kupiec i bankier Karol Fryderyk Duckert. Ogród ok. 1824 roku był wydzierżawiony aptekarzom, którzy urządzili tu Instytut Wód Mineralnych Sztucznych. Następna właścicielka, Józefa Kociołkiewiczowa, nie szanowała całego założenia, doprowadzając je do powolnego niszczenia. Pałac spłonął w 1944r., odbudowany pod kierunkiem Ludwika Borawskiego w latach 1949-1951.

Piętrowy korpus główny posiada jedenaście osi, a w jego centralnej części znajduje się trójosiowy ryzalit zwieńczony frontonem. Znajdują się tutaj trzy popiersia męskie stylizowane na rzymskie, o czym świadczą widniejące na nich togi. Tympanon wypełniony jest płaskorzeźbą zawierającą kartusz, nieposiadający jednak daty. Elewacja ryzalitu posiada zwisające, kwieciste girlandy. Dolną partię wypełniono boniowaniem. Oficyny posiadają listwy gzymsowe oddzielające poszczególne kondygnacje pałacowe.

Przy przejeździe bramnym znajdują się cztery rzeźby, będące spersonifikowanymi wizjami Czterech Wiatrów: Boreasz, Notos, Zefir i Euros.

Przedstawiono tu czwórkę młodzieńców w sile wieku w formie barokowej, ich poza jest dynamiczna, zdają się wykonywać piruet. 

Sam przejazd ujęto w boniowanie, dodatkowo filary ozdabiając ornamentowanymi lizenami. Umieszczono od strony zewnętrznej maszkarony przestawiające głowy starców, od wewnątrz zaś widnieją dwie lwie paszcze.